▼
16.12.2010
8.12.2010
ANNA JURKSZTOWICZ- ZIMA LUBI DZIECI
Do wspólnego śpiewania!
Zaspy zaspały, śnieg we śnie
Szybują szyby w białe kwiatki
Tam ruch dziś bladł, pada śnieg
To mroźne kwiatki gubią płatki
Bieli nawiało dobry metr
Słońce ma wąsy pobielone
Zimowe dzieci lubią biel
To od niej uszy są czerwone
Zima lubi dzieci najbardziej na świecie
Dorośli mi mówią - "Nie wierzę"
Dzieci roześmiane stawiają bałwana
Dorośli stawiają kołnierze
Zaspy zaspały, śnieg we śnie
Szybują szyby w białe kwiatki
Tam ruch dziś bladł, pada śnieg
To mroźne kwiatki gubią płatki
Bieli nawiało dobry metr
Słońce ma wąsy pobielone
Zimowe dzieci lubią biel
To od niej uszy są czerwone
Zima lubi dzieci najbardziej na świecie
Dorośli mi mówią - "Nie wierzę"
Dzieci roześmiane stawiają bałwana
Dorośli stawiają kołnierze
2.12.2010
W czym żucie gumy pomaga dzieciom?
Niewiele jest rzeczy, które bardziej irytują nauczycieli niż żucie gumy podczas lekcji.
Okazuje się, że stres pedagogów jest zupełnie niepotrzebny, gdyż to właśnie dzięki tej prostej (i według co niektórych bardzo niegrzecznej) czynności, dzieci nie mają problemów ze skupieniem, w rezultacie czego mają lepsze oceny.
W jednej ze szkół podstawowych w Bawarii, uczniowie mają wręcz obowiązek żucia gumy podczas lekcji. Cel? Podciągnięcie słabych ocen.
- Nie dość, że żucie gumy samo w sobie jest zdrowe, to jeszcze pozytywnie wpływa na zachowania poznawcze – komentuje Wolfgang Ellegast z minister edukacji w Bawarii, gdzie przeprowadzany jest projekt pilotażowy.
Okazuje się, że stres pedagogów jest zupełnie niepotrzebny, gdyż to właśnie dzięki tej prostej (i według co niektórych bardzo niegrzecznej) czynności, dzieci nie mają problemów ze skupieniem, w rezultacie czego mają lepsze oceny.
W jednej ze szkół podstawowych w Bawarii, uczniowie mają wręcz obowiązek żucia gumy podczas lekcji. Cel? Podciągnięcie słabych ocen.
- Nie dość, że żucie gumy samo w sobie jest zdrowe, to jeszcze pozytywnie wpływa na zachowania poznawcze – komentuje Wolfgang Ellegast z minister edukacji w Bawarii, gdzie przeprowadzany jest projekt pilotażowy.
30.11.2010
ZABAWY WSPOMAGAJĄCE WYOBRAŹNIĘ I ROZWÓJ MOWY
Kuferek skarbów
Nauczyciel wyciąga z kuferka zgromadzone w nim przedmioty i pokazuje dzieciom. Zadaniem dzieci jest odgadnąć do czego służy każdy przedmiot. Następnie dzieci wymyślają inne zastosowanie znanych na co dzień przedmiotów.
Snuj się, snuj bajeczko
Nauczyciel wprowadza nastrój i zaczyna opowiadać wymyśloną bajkę np. dawno, dawno temu, za lasem, w maleńkiej chatce mieszkała dziewczynka… Kolejne dziecko opowiada dalej dodając jedno swoje zdanie itd. Na zakończenie dzieci podejmują próbę odtworzenia całej bajki. Mogą odegrać ją w formie dramy, scenki rodzajowej lub pantomimy.
Nauczyciel wyciąga z kuferka zgromadzone w nim przedmioty i pokazuje dzieciom. Zadaniem dzieci jest odgadnąć do czego służy każdy przedmiot. Następnie dzieci wymyślają inne zastosowanie znanych na co dzień przedmiotów.
Snuj się, snuj bajeczko
Nauczyciel wprowadza nastrój i zaczyna opowiadać wymyśloną bajkę np. dawno, dawno temu, za lasem, w maleńkiej chatce mieszkała dziewczynka… Kolejne dziecko opowiada dalej dodając jedno swoje zdanie itd. Na zakończenie dzieci podejmują próbę odtworzenia całej bajki. Mogą odegrać ją w formie dramy, scenki rodzajowej lub pantomimy.
26.11.2010
Kreatywna zabawa jesienią
Czy pamiętasz urocze bajkowe ludziki wykonane z kasztanów? Bajka "Kasztaniaki" podbiła niejedno dziecięce serduszko. Zafunduj dziecku kreatywną jesienną zabawę na popołudnie i stwórzcie własną drużynę kasztanowych postaci. Taka zabawa w domu będzie z pewnością ciekawą alternatywą na deszczowe jesienne dni.
Będziesz potrzebować:
- różnokształtne kasztany i ich łupinki,
- żołędzie z czapeczkami i bez,
- zapałki lub wykałaczki,
- mały nożyk lub gwóźdź (używaj ich sama, aby nie narazić dziecka na skaleczenia),
- plastelina,
- kawałek sznurka.
Będziesz potrzebować:
- różnokształtne kasztany i ich łupinki,
- żołędzie z czapeczkami i bez,
- zapałki lub wykałaczki,
- mały nożyk lub gwóźdź (używaj ich sama, aby nie narazić dziecka na skaleczenia),
- plastelina,
- kawałek sznurka.
Jedynak w przedszkolu
Stereotypy:
Stereotyp jedynaka, zresztą jak wszystkie stereotypy jest bardzo niesprawiedliwy i krzywdzący. Środowisko odbiera zazwyczaj jedynaka jako rozpieszczonego egoistę, ludzie wierzą, że rodzice wyręczają go we wszystkim i spełniają każde jego marzenie, że dziecko to, a później dorosły żyje w przeświadczeniu, że jest najpiękniejszy, najmądrzejszy i wszystko się mu należy, no i najważniejsze - nie poznał zasad funkcjonowania w grupie, jest „niesocjalizowany”.
W społeczeństwie powstały również mity co do dzieci z rodzin wielodzietnych – mowa jest o zaniedbaniu, niskim poziomie intelektualnym rodziców, braku odpowiedzialności; mocno ugruntowane jest przekonanie, że rodzina wielodzietna musi być patologiczna.
Rzeczywistość:
Różne badania pokazują, że wbrew stereotypom jedynacy wcale nie różnią się od osób posiadających rodzeństwo. Sam fakt posiadania lub nie posiadania rodzeństwa, o niczym nie przesądza. Ważne jest w jaki sposób oraz w jakich warunkach wychowywane jest dziecko.
Stereotyp jedynaka, zresztą jak wszystkie stereotypy jest bardzo niesprawiedliwy i krzywdzący. Środowisko odbiera zazwyczaj jedynaka jako rozpieszczonego egoistę, ludzie wierzą, że rodzice wyręczają go we wszystkim i spełniają każde jego marzenie, że dziecko to, a później dorosły żyje w przeświadczeniu, że jest najpiękniejszy, najmądrzejszy i wszystko się mu należy, no i najważniejsze - nie poznał zasad funkcjonowania w grupie, jest „niesocjalizowany”.
W społeczeństwie powstały również mity co do dzieci z rodzin wielodzietnych – mowa jest o zaniedbaniu, niskim poziomie intelektualnym rodziców, braku odpowiedzialności; mocno ugruntowane jest przekonanie, że rodzina wielodzietna musi być patologiczna.
Rzeczywistość:
Różne badania pokazują, że wbrew stereotypom jedynacy wcale nie różnią się od osób posiadających rodzeństwo. Sam fakt posiadania lub nie posiadania rodzeństwa, o niczym nie przesądza. Ważne jest w jaki sposób oraz w jakich warunkach wychowywane jest dziecko.