Kuferek skarbów
Nauczyciel wyciąga z kuferka zgromadzone w nim przedmioty i pokazuje dzieciom. Zadaniem dzieci jest odgadnąć do czego służy każdy przedmiot. Następnie dzieci wymyślają inne zastosowanie znanych na co dzień przedmiotów.
Snuj się, snuj bajeczko
Nauczyciel wprowadza nastrój i zaczyna opowiadać wymyśloną bajkę np. dawno, dawno temu, za lasem, w maleńkiej chatce mieszkała dziewczynka… Kolejne dziecko opowiada dalej dodając jedno swoje zdanie itd. Na zakończenie dzieci podejmują próbę odtworzenia całej bajki. Mogą odegrać ją w formie dramy, scenki rodzajowej lub pantomimy.
30.11.2010
26.11.2010
Kreatywna zabawa jesienią
Czy pamiętasz urocze bajkowe ludziki wykonane z kasztanów? Bajka "Kasztaniaki" podbiła niejedno dziecięce serduszko. Zafunduj dziecku kreatywną jesienną zabawę na popołudnie i stwórzcie własną drużynę kasztanowych postaci. Taka zabawa w domu będzie z pewnością ciekawą alternatywą na deszczowe jesienne dni.
Będziesz potrzebować:
- różnokształtne kasztany i ich łupinki,
- żołędzie z czapeczkami i bez,
- zapałki lub wykałaczki,
- mały nożyk lub gwóźdź (używaj ich sama, aby nie narazić dziecka na skaleczenia),
- plastelina,
- kawałek sznurka.
Będziesz potrzebować:
- różnokształtne kasztany i ich łupinki,
- żołędzie z czapeczkami i bez,
- zapałki lub wykałaczki,
- mały nożyk lub gwóźdź (używaj ich sama, aby nie narazić dziecka na skaleczenia),
- plastelina,
- kawałek sznurka.
Jedynak w przedszkolu
Stereotypy:
Stereotyp jedynaka, zresztą jak wszystkie stereotypy jest bardzo niesprawiedliwy i krzywdzący. Środowisko odbiera zazwyczaj jedynaka jako rozpieszczonego egoistę, ludzie wierzą, że rodzice wyręczają go we wszystkim i spełniają każde jego marzenie, że dziecko to, a później dorosły żyje w przeświadczeniu, że jest najpiękniejszy, najmądrzejszy i wszystko się mu należy, no i najważniejsze - nie poznał zasad funkcjonowania w grupie, jest „niesocjalizowany”.
W społeczeństwie powstały również mity co do dzieci z rodzin wielodzietnych – mowa jest o zaniedbaniu, niskim poziomie intelektualnym rodziców, braku odpowiedzialności; mocno ugruntowane jest przekonanie, że rodzina wielodzietna musi być patologiczna.
Rzeczywistość:
Różne badania pokazują, że wbrew stereotypom jedynacy wcale nie różnią się od osób posiadających rodzeństwo. Sam fakt posiadania lub nie posiadania rodzeństwa, o niczym nie przesądza. Ważne jest w jaki sposób oraz w jakich warunkach wychowywane jest dziecko.
Stereotyp jedynaka, zresztą jak wszystkie stereotypy jest bardzo niesprawiedliwy i krzywdzący. Środowisko odbiera zazwyczaj jedynaka jako rozpieszczonego egoistę, ludzie wierzą, że rodzice wyręczają go we wszystkim i spełniają każde jego marzenie, że dziecko to, a później dorosły żyje w przeświadczeniu, że jest najpiękniejszy, najmądrzejszy i wszystko się mu należy, no i najważniejsze - nie poznał zasad funkcjonowania w grupie, jest „niesocjalizowany”.
W społeczeństwie powstały również mity co do dzieci z rodzin wielodzietnych – mowa jest o zaniedbaniu, niskim poziomie intelektualnym rodziców, braku odpowiedzialności; mocno ugruntowane jest przekonanie, że rodzina wielodzietna musi być patologiczna.
Rzeczywistość:
Różne badania pokazują, że wbrew stereotypom jedynacy wcale nie różnią się od osób posiadających rodzeństwo. Sam fakt posiadania lub nie posiadania rodzeństwa, o niczym nie przesądza. Ważne jest w jaki sposób oraz w jakich warunkach wychowywane jest dziecko.
Subskrybuj:
Posty (Atom)